கற்பிக்கும் இயல்பு
The Method of Teaching
குடிப்பிறப்பு
அருளுடைமை
கடவுள் பக்தி
ஆகியவற்றில்
உயர் சிறப்பும்
பல
கலைகளையும்
கற்றுத்
தேர்ந்த அறிவும்
தாம்
கற்றவற்றைப்
பிறருக்கு
எடுத்துரைக்கும்
சொல் வன்மையும்
நிலம்
மலை
தராசு
மலர்
ஆகியவற்றிற்கு
நிகரான பெருமையும்
உலகியல் அறிவும்
உயர்ந்த குணமும்
ஆசிரியரின்
இயல்புகள்
மேலும்
காலத்தையும்
இடத்தையும்
தூயதாகத்
தேர்ந்தெடுத்தும்
மேன்மையான
இடத்திலிருந்தும்
தான் வழிபடும்
கடவுளைத்
துதித்து வணங்கியும்
தன்னால்
சொல்லப்படுவதாகிய
நூற்பொருளைத்
தனது மனத்துள்ளே
நிறைத்தும்
துரிதப்
படாதவனாகவும்
கோபப்
படாதவனாகவும்
கற்பிப்பதில்
விருப்பம் கொண்டும்
இன்முகத்துடனும்
மாணவன்
கொளத்தகும் அறிவு
இவ்வளவு
என அறிந்து
அவன் அறிவு
ஏற்கும்படியாகவும்
மாறுபாடு இல்லாத
மனத்துடனும்
நூல் பொருளைக்
கற்பித்தல்
என்பது
அவரின்
(ஆசிரியரின்)
கற்பிக்கும்
இயல்புகள்
என
அறிவுடையோர்
குறிப்பிடுவன
நன்னூல்
சூத்திரம்-36
ஈத
லியல்பே யியம்புங் காலைக்
காலமு
மிடனும் வாலிதி னோக்கிச்
சிறந்துழி
யிருந்துதன் றெய்வம் வாழ்த்தி
உரைக்கப்
படும்பொரு ளுள்ளத் தமைத்து
விரையான்
வெகுளான் விரும்பி முகமலர்ந்து
கொள்வோன்
கொள்வகை யறிந்தவ னுளங்கொளக்
கோட்டமின்
மனத்தினூல் கொடுத்த லென்ப.
ஈதல் இயல்பே இயம்பும் காலைக்
காலமும் இடனும் வாலிதின் நோக்கிச்
சிறந்துழி இருந்துதன் தெய்வம்
வாழ்த்தி
உரைக்கப் படும்பொருள் உள்ளத்து
அமைத்து
விரையான் வெகுளான் விரும்பி
முகம்மலர்ந்து
கொள்வோன் கொள்வகை அறிந்துஅவன் உளம்கொளக்
கோட்டம்இல் மனத்தின்நூல்
கொடுத்தல் என்ப.
கற்பித்தல்
இயல்பினை சொல்வதென்றால்
(அது)
காலத்தையும் இடத்தையும் தூயதாய்
தேர்ந்தெடுத்து
மேன்மையான
இடத்திலிருந்து
தான் வழிபடும் கடவுளைத்
துதித்து
(தன்னால்) சொல்லப்படுவதாகிய
(நூற்)பொருளை
(தனது) மனத்துள்ளே
நிறைத்தும்
துரிதப்படாதவனாகவும் கோபப்
படாதவனாகவும்
(கற்பிப்பதில்) விருப்பம்
கொண்டும்
இன்முகத்துடனும் மாணவன்
கொளத்தகும்
அறிவு இவ்வளவு என
அறிந்து
அவன் அறிவு ஏற்கும்படியாகவும்
மாறுபாடில்லாத
மனத்துடனும்
நூல்
பொருளைக் கற்பித்தல் என்று
கூறுவர்
(அறிவுடையோர்).
